Longfunctie-onderzoek

Longfunctie-onderzoek

 

Wat is een longfunctie-onderzoek? 

Een longfunctie-onderzoek of longfunctietest, ook bekend als spirometrie, is een vaak uitgevoerd onderzoek bij personen die last hebben van kortademigheid. D.m.v. een spirometer wordt de longinhoud en werking van de longen gemeten. 

 

De resultaten van het longfunctie-onderzoek vormen de basis voor de arts om een oordeel te vellen over de mogelijke beperking in de longfunctie of aanwezigheid van een longaandoening. Dit onderzoek stelt de arts in staat een juistere diagnose te stellen en een geschikt behandelplan op te stellen. Ook voor het opvolgen van lopende behandelingen is dit een vaak gebruikt onderzoek. 

 

Waarom? 

Dit onderzoek is noodzakelijk om:

  • Een diagnose te stellen 
  • De ernst van de longaandoening vast te stellen
  • De juiste behandeling op te starten 
  • De evolutie van de ziekte de volgen

 

Voorbereiding op het onderzoek

Het uitvoeren van een longfunctie-onderzoek of spirometrie vraagt geen specifieke voorbereiding. 

 

Houd wel rekening met volgende zaken: 

  • Rook niet gedurende 6 à 8 uur voor het onderzoek.
  • Eet slechts een lichte maaltijd. 
  • Vermijd cafeïnehoudende dranken en alcohol gedurende enkele uren voor het onderzoek.
  • Zorg ervoor dat je rustig en ontspannen aan het onderzoek kunt beginnen.

 

Gebruik je medicatie? In bepaalde gevallen kan het nodig zijn om hier tijdelijk mee te stoppen. Bespreek voor de aanvang van het onderzoek met je arts of je jouw medicatie al dan niet mag blijven innemen op de dag van het onderzoek. 

 

Hoe verloopt een longfunctie-onderzoek?

Een longfunctie-onderzoek of spirometrie wordt uitgevoerd om de longfunctie van de patiënt te beoordelen en verloopt relatief snel. Hierbij adem je via een mondstuk in en uit door een filter. De neusknijper vermijdt dat er lucht via de neus ontsnapt en zorgt zo voor een correcte meting van je longfunctie. 

 

Tijdens het onderzoek worden verschillende ademhalingsoefeningen uitgevoerd. Er wordt gestart met een basismeting. Hierbij wordt de normale ademhaling van de patiënt als referentiepunt gemeten. Vervolgens adem je als patiënt volledig en diep in en blaas je vervolgens alle lucht snel en krachtig in de spirometer uit. Dit doe je om te kunnen meten hoeveel lucht er wordt uitgeblazen en met welke snelheid dit precies gebeurt. Het is belangrijk om zo hard mogelijk uit te ademen om nauwkeurige resultaten te verkrijgen. Deze procedure wordt vaak enkele keren herhaald om betrouwbare resultaten te verkrijgen.

 

Een longfunctie-onderzoek of spirometrie verloopt altijd veilig en is volledig pijnloos.